Eskola mota: Herri txiki bateko eskola publikoa da, non guztira (L.H. eta haur hezkuntza) 171 ikasle dauden, 13 ikasleren esku.
Kasua: LH. 3ko klase batean ikasle bati (Koldo) amama hil zaio. Egoera hau aproposa iruditu zaigu klasean heriotza eta dolua lantzeko, ume honen esperientzia habiapuntutzat hartuta.
Gurasoak deitu dute eskolara tutoreari egoeraren berri emateko, bi egun klasera falta ondoren lehenik eta behin tutoreakin bildu da, eta hau bere hitzetan egoeraren berri eman dio. Klasera sartzean beste kideei egoera kontatu dio. Egora honek giroa tristetu du, gure ustetan ume askok oraindik ez dute ondo ulertzen heriotza, eta beste askok bere senideak galdetzeko beldur dira. Horregatik tutoretzetan gaia lantzea beharrezko ikusi dugu. Honetaz gain ume talde honekin kontaktua duten irakasle guztiak abisatu ditugu, hauek jainaren gainean egoteko.
Lehenego saioan egoera gogorra ez izateko klasearen distribuzioa aldatzea beharrezkoa ikusi dugu (umeak lurrean eseri dira borobil bat sortuz), gaia zabaltzeko heriotzari buruzko ipuin bar irakurri zen. Ondoren Koldo bere esperientzia kontatu zuen klase guztiaren aurrean. Honen ostean beste umeak beraien esperientziak kontatzera animatu zitzaien. Honela heriotzaren idea landu da, denok modu egokian uler dezaten. Honi esker Koldo ikusi du nola ez den bakarra egoera hau bizi duena. Ume guztia berain setimenduak adierazi dituzte gai honen inguruan, eta zituzten galderak planteatu dituzte piskanaka piskanaka zituzten ideak faltsuak (kulpabilitea, heriotzari beldurra...) esabatuz. Honetaz argi utzi zaie triste egotearen heriotzaren aurrean normala dela.
No hay comentarios:
Publicar un comentario